Απάντηση δεν έλαβα,
άλλο δεν επιμένω,
τον χρόνο μου δεν μέτρησα,
ακόμα περιμένω.
Η χρονοκαθυστέρηση,
αργεί τον διακόπτη
κι’ ας μπήκε για βοήθεια
να κάνει τον επόπτη.
Τα φώτα σαν ανάβουνε,
την λάμψη σου λαμπρύνουν,
τα ψυχικά απόκρυφα
στη φόρα αναδύουν.
Αυτό το άγγιγμα ψυχής
και τη μυσταγωγία,
τη θεωρώ θεόπνευστη,
τη θεωρώ λατρεία.
Το άδολο το βλέμμα σου
ηλεκτρισμό σκορπίζει,
περίεργη αντίσταση
στους γύρω σου φωτίζει.
Η στάση της αναμονής
πολύ προβληματίζει,
τον διακόπτη άνοιξε
για πάντα να φωτίζει.
Να φωτισθούν τα κάτεργα,
να φωτισθεί η νύχτα,
να μη χρειάζεται ποτέ
η λέξη καληνύχτα.
Θέλω να δω τα μάτια σου
το φως να αντικρίζουν,
θέλω να δω τα μάτια σου
την ώρα που δακρύζουν.
Εικόνα απερίγραπτη,
ψυχόβγαλτη να βλέπω,
θα κάνω ψυχανάλυση,
να δω πόσο αντέχω.
Το οξυγόνο έγινες
για την αναπνοή μου,
την ασφυξία δε μετρώ,
θα χάσω την ψυχή μου.
Ελεύθερες αναπνοές,
μάτια να λαμπυρίζουν
και όταν είναι για χαρά,
μονάχα να δακρύζουν.
