Καλύτερα στην κόλαση
αμαρτωλός μαζί
σου,
παρά μεσ’ στον
παράδεισο
μονάχος μου
να ζήσω.
Παράδεισους μας τάζουνε
στην κόλαση
που ζούμε,
ποιος ήλιος
βγαίνει το πρωί
και ποιον
εμείς θα δούμε.
Μισόλογα παρηγοριάς
για το καλό
μας λένε,
για το καλό μας
νοιάζονται
αλλά αυτοί δεν
κλαίνε.
Όσοι μιλάνε
στην καρδιά
σπανίζουν σαν
διαμάντια,
όσοι αλήθειες
μας μιλούν
κοιτάζουν μες
στα μάτια.
Καλύτερα στην
κόλαση
αμαρτωλός μαζί σου,
παρά μεσ’
στον παράδεισο
μονάχος μου
να ζήσω.
