Τα μάτια σου φεγγάρια
στο σκοτάδι,
με της καρδιάς τους χτύπους
να χορεύουν το σκοπό,
αγέρι δροσερό το μέτωπό σου
δέρνει
και διαλαλεί στο σύμπαν
το ρυθμό.
Στο άκουσμα του ήχου
οι νεράιδες,
το στίγμα της καρδιάς σου
ερευνούν,
μα χάνονται στο διάβα τους
τη νύχτα ,
όταν οι χτύποι της καρδιάς σου
ατονούν.
Ποιός μπόρεσε να σβήσει
τα φεγγάρια,
δύο λυχναράκια να τα κάνει
ξαφνικά,
ποιός
της καρδιάς τους χτύπους
να σιγήσει
και να χαθούν οι δρόμοι
τελικά!
