Από τους καημούς πνιγμένος
κι΄από «τύχη» ξεχασμένος,
με τα δάκρυα βρεγμένος
κι’ από σένα προδομένος!
Μια ζωή τα ίδια λάθη,
μια ζωή τα ίδια πάθη,
μια ζωή ανεβασμένος
και στα βάθη βουτηγμένος!
Αετοί ξεσηκωμένοι
στα ψηλά ανεβασμένοι,
από σένα προδομένοι
κι’ από άλλους ξεχασμένοι!
Μεσ΄στα δυό σου μαύρα χέρια
φωλιασμένα περιστέρια,
τρομαγμένα με μαχαίρι
σαν δραπέτες γι’ άλλα μέρη!
