Μέσα στη ματαιότητα την καθημερινή
μας,
που νόμοι άγραφοι - γραπτοί ορίζουν
τη ζωή μας,
βαβέλ η συνεννόηση και η προοπτική
μας.
θεόσταλτη αφύπνιση ζητά η προσευχή
μας.
Ανούσιες αναμονές , άχαρες απραξίες
σε τροχοπέδη το μυαλό, σε πτώση
οι αξίες,
ανύπαρκτη διάθεση να κάνουμε θυσίες,
γιατί όλοι ‘βολευόμαστε’ με τις
ανοησίες.
Με φεγγοβόλους οδηγούς οι δρόμοι
να ανοίξουν,
τον άχαρο σκοταδισμό μέσα στο
φως να πνίξουν,
να αφυπνίσουν το μυαλό, τα όνειρα
ν’ αρχίσουν,
τη μίζερη αδράνεια στα τάρταρα
να ρίξουν.
