Σε αστρολόγους τριγυρνάς
τις καφετζούδες ψάχνεις,
αν σ’ αγαπώ αν μ’ αγαπάς
δε βλέπεις τις αράχνες!
Αραχνιασμένα όνειρα
δεν ξαναζωντανεύουν,
τα στέγνωσε η λησμονιά
κι’ οι άνεμοι τα παίρνουν.
Με φοβισμένα βήματα
βαδίζαμε στο δρόμο
και τα μικρά εμπόδια
μας προκαλούσαν τρόμο.
Τώρα στους δρόμους τριγυρνάς
την τύχη σου να μάθεις,
τώρα προβληματίζεσαι
τα ίδια να μην πάθεις.
Αραχνιασμένα όνειρα
δεν ξαναζωντανεύουν
τα στέγνωσε η λησμονιά
κι’ οι άνεμοι τα παίρνουν.
