Έτσι
δε σβήνουν οι καημοί
αν
νοσταλγείς τους πόνους,
να
ζωντανέψεις τους ρυθμούς
να
μπεις σε νέους δρόμους!
Μπροστά
να φύγεις γρήγορα,
πίσω
να μην κοιτάξεις
και
όλους τους παράδρομους
με
την ορμή να φράξεις.
Να
φύγεις απ’ τα μίζερα
κι’
από τα βαλτωμένα,
να
φύγεις απ’ τα σταθερά
τα
χιλιομοιρασμένα.
Να
κάνεις νέα όνειρα
πέρα
από φαντασίες,
να
γράψεις με το χέρι σου
καινούργιες
ιστορίες.
