Ξεκίνησες με όνειρα
για τη δημιουργία
και μέσα στη διαδρομή
είδες την «υστερία».
Σιγά-σιγά δομήθηκε
με «δεξιοτεχνία»,
περίεργος αυλόγυρος,
αλήθεια τι ειρωνεία!
Αυτοί οι «πρωταγωνιστές»,
οι αρχικοί επαίτες,
δε δίστασαν αλίμονο
να κάνουν τους Εφέτες.
Στις πλάτες σου στηρίχθηκαν
για να επιβιώσουν,
γιατί δεν είχαν τίποτε
στο σύνολο να δώσουν.
Γι’ αυτό και «συνασπίσθηκαν»
να βγούνε στον αφρό,
συνεταιριζόμενοι
να κάνουν το κακό.
Ομαδικά, μεθοδικά,
μόνο για το «συμφέρον»,
έκαναν στον περίγυρο,
άξιους να υποφέρουν.
Διεύρυνση «συνασπισμού»,
μ’ αναξιοκρατία,
το μόνο που ενδιέφερε,
να έχουν τα ηνία.
Λαβώσανε τον αετό,
με μέθοδο και φθόνο
και σκόρπισαν στους νουνεχείς
το φόβο και τον πόνο.
Στα δύσκολα του δρόμου μας
δεινοί υποκριτές,
σήμερα εμφανίζονται
ως πρώτοι τιμητές.
Εξέλιπε η ηθική,
λειτούργησαν στο σκότος
και έριξαν το σύνολο
σε πρόβλημα και φόβους.
Εμπόριο της συμφοράς,
του πόνου, της ανάγκης,
δε δίστασαν να κάνουνε
οι θλιβεροί οι «μάγκες».
Σαν Ιανοί πορεύθηκαν
για «δύναμη» και χρήμα,
δε δίστασαν στο δρόμο τους,
να κάνουνε το βήμα.
Αξίες καταπάτησαν
μπροστά στη λαιμαργία
και γίνανε αχόρταγοι,
ζήτω η υστερία!
Φίδια στο κόρφο έτρεφες
ανιδιοτελώς,
αυτό το εκμεταλλεύθηκαν,
σήμερα, δυστυχώς!
Σαρδόνια χαμόγελα,
κάνουν τους ισχυρούς,
δεν ξέρουνε το αύριο,
«ακούω» τους αχούς.
Και αν εξαγόρασαν ψυχές
σε πλήθος φοβισμένων,
έγιναν αχυράνθρωποι,
τι άλλο να προσμένουν!
Το τετ α τετ δεν το μπορούν,
τα μάτια δεν σηκώνουν,
γιατί δεν έχουν δύναμη,
ανάστημα να ορθώνουν.
Κινούνται σαν τα ερπετά,
δρούνε καταχθονίως,
απύθμενοι οραματιστές
θα μείνουν αιωνίως.
Οικτρή ανικανότητα
με αυτοπροβολή,
έφεραν τους ανίκανους
μπροστά και σε βολή.
Κανείς δεν ασχολήθηκε
με τούτο σοβαρά
και άφησαν ελεύθερους
τους ψεύτες, τι καλά!
Σταγόνες «πληροφόρησης»
άφηναν σιωπηρά,
με μέθοδο, με έλεγχο
και όλα μια χαρά!
Όταν ξυπνήσει ο «γίγαντας»
και πάρει το νυστέρι,
θα τρέχουνε ασθμαίνοντας
να βρουν άλλο λημέρι.
Συνομωσία της σιωπής,
χαλκεία σκοτεινά,
προχώρησαν αδίστακτα,
φέραν τη συμφορά.
Διαίρει και βασίλευε,
δόγμα μοναδικό,
όταν ξυπνήσει ο «γίγαντας»
θα γίνει Βατερλώ.
Δεν υπολόγισαν σωστά
όλες τις χαραμάδες
και σύντομα προβλέπουμε
καυγάδες και μπελάδες.
Η Θεία Δίκη έρχεται
για τους κατεργαραίους,
δε θα τους ξεχωρίζουμε
από τους αρουραίους.
Οι αετοί πετούν ψηλά,
δεν είναι σαν τις κότες,
γιατί αυτοί γεννήθηκαν
αληθινοί ιππότες.
Ζηλεύουνε τους αετούς,
πασχίζουν να τους φάνε,
μα δεν υπολογίσανε
οι ίδιοι που θα πάνε.
Έχει ο καιρός γυρίσματα
κι η ιστορία μνήμη,
πιστεύουμε ακράδαντα,
ν’ ανάψει το καμίνι.
Με νοσταλγία καρτερώ
να’ρθεί δικαιοσύνη
και για να γίνει δυνατό,
χρειάζεται βιασύνη.
Αιώνιο παράσημο
τον οίκτο μας να έχουν,
για όλα τα μελλούμενα,
να δούμε αν αντέχουν!
