με λίγα λόγια ...

Μια δοκιμή σε παρθενικό ταξίδι 
έκφρασης παιδικού ονείρου, τώρα...

Τώρα που η ''ασφυξία'' για χρόνο, καταλύθηκε.

Μισεί την αδικία και το ψέμα και πιστεύει πως :

Η αδικία είναι το ''όπλο'' των ''ισχυρών'' 
για την δολοφονία της αξιοπρέπειας.

Το ψέμα είναι το προσωρινό άρωμα στη δυσοσμία.

Μπαλτακιάδα … Σαμαρωμένη (;)

Η διαχρονικότητα της φιλίας, είναι θείο δώρο.

Η “λογιστική” φιλία δεν θεωρείται φιλία.

Η φιλική “αφέλεια” - επαναλαμβανόμενη - είναι αμφίδρομος, ύποπτος και επικίνδυνος εθισμός.

Κάπως έτσι …τα όνειρα όταν γίνονται εφιάλτες, ξυπνούν και τους γύρω μας.

Με ποιό δικαίωμα ένας φίλος θα έπαιρνε σημαντικές πρωτοβουλίες - δήθεν για το καλό μας - χωρίς να έχει γνώση  πρωτίστως ο (καθ’ ύλην αρμόδιος) φίλος του;

Ιδιαίτερα (εκ του αποτελέσματος), φαίνεται ότι η “οξύνοια” της πρωτοβουλίας ανέδειξε την βλακεία του.

“Όταν έχεις τέτοιους φίλους, οι εχθροί περισσεύουν”.

Μία λαϊκή παροιμία λέει: “Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος”.

Αναρωτιέμαι:  Πως μας προέκυψαν τέτοιες “διάνοιες της σωτηρίας” μας;  

Μήπως έχουμε ευθύνες “εξ αντανακλάσεως”,  επειδή δεν αξιολογήσαμε επαρκώς τον “έτερο φίλο”;  Ίσως.

Ίσως, επειδή δεν καταλάβαμε, ότι 25-30 χρόνια φιλίας, δεν είναι ικανός χρόνος για να κατανοηθεί σε βάθος  μια φιλία.

Για να “κατανοηθεί” ένας λαός, με άπειρα προβλήματα, πόσος χρόνος απαιτείται; Ίδωμεν.
                                                                                

Έλενα Ν. Μαρινίδη

Η ηθική ... σε διαπραγμάτευση

Οι "πατριώτες" μας – από χρόνια τώρα – αφού πρώτα καταλήστεψαν το λαό μας, φρόντισαν να ενισχύσουν την ανάπτυξη των "φορολογικών παραδείσων", με αντάλλαγμα την ασυλία τους.

Σήμερα οι τριακόσιοι της Βουλής (όχι του "Λεωνίδα"), "μεριμνούν" – σχεδόν εκλιπαρούντες για την επιστροφή των προϊόντων κλοπής στα θύματα.
Αυτή η "μαγκιά" τους επιβραβεύεται με "σκόντο" στην ηθική και όχι μόνο.
Θα υπάρξει δηλαδή η δέουσα νομοθεσία για τον κατακερματισμό της ηθικής, υπέρ των απατεώνων.

Αλήθεια από πότε οι αξίες άρχισαν να μετρούνται με "ελεγχόμενες" ζυγαριές;
Αν υπάρχει ανικανότητα του πολιτικού συστήματος, να το πουν ευθαρσώς.
Αν υπάρχει συγκάλυψη ή συνενοχή, να παραιτηθούν.
Αν υπάρχει φόβος και εκβιασμός από οποιουσδήποτε, υπάρχει και το "χαρακίρι"!
Αν το Σύνταγμα δεν γίνεται "λάστιχο", μάλλον σε λάθος χώρα βρισκόμαστε και θα πρέπει να σοβαρευτούμε.

Υπάρχει κανείς που πιστεύει, πως με αυτή τη λειτουργία θα εκτονωθεί η λαϊκή οργή, ο θυμός και η σχεδόν καθολική απαξία για το παράλυτο πολιτικό σύστημα;

Κύριοι, μην κρύβεστε. 
Είστε – επιεικώς – απαράδεκτοι.
Μην δίνετε και τις αφορμές, μας δώσατε τα αίτια.
Φτάνει πια! 
Γνωρίζετε τους θύτες! 
Τα θύματα δεν μπορούν να κρυφτούν.