Όνειρα κλειδαμπαρωμένα

Τ’ απόκρυφα ταξίδια του μυαλού σου συνοδεύω

και είναι το ταξίδι παιδεμός,

για όσους προσπαθούν να ερμηνεύσουν τη σιωπή σου,

στη σκοτεινή πλευρά να ρίξουν λίγο φως.

Εκεί που η φαντασία σταματάει

κι’ η λογική ορθώνεται εμπρός,

μια δεύτερη ευκαιρία σ’ άλλη σκέψη

μες στο μυαλό μου μπαίνει διαρκώς.

Φορτώνω με τα όνειρα καράβια

μα οι φουρτούνες δεν τ’ αφήνουν να διαβούν,

σαπίζουν κλειδαμπαρωμένα

ένα ναυάγιο γυρεύουν πριν χαθούν.

Ποια μοίρα ανατρέπει πεπρωμένα

να ψάξω μες στο σύμπαν να τη βρω,

ελπίδα για τα όνειρα να φέρει

χαμόγελα ν’ ανθούν στο κόσμο αυτό!

Μια Βαρκάδα η Ζωή

Μια ζωή μες στο καθήκον,

το βαρέθηκα,

μια ζωή και με τιμόνι,

φυγαδεύτηκα.

Μια βαρκάδα η ζωή

άγνωστοι καπετάνιοι,

άλλοι τραβάνε το κουπί,

άλλοι κρατούν στεφάνι.

Πόσες φορές νοστάλγησα

σε ουρανούς να φτάσω,

πόσες φορές δε θέλησα

τα γήινα ν’ αλλάξω.

Κι’ ο κόσμος γύρω μου διψά

δροσιά για να σκορπίσω,

μα τα θολά τα σύννεφα

δε μ’ άφησαν ν’ ανθίσω.